ترمیم عصب سیاتیک آسیب دیده با استفاده از لیزر کم توان هلیوم-نئون در یک مدل تجربی

زمینه و هدف: بررسی های اولیه نشان داده اند که لیزرهای کم توان (low level lasers) می توانند با تحریک زیستی سلول های بافت هدف، درژنراسیون آنان را کاهش و ترمیم را سرعت دهند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تابش لیزر کم توان هلیوم- نئون بر ترمیم عصب سیاتیک آسیب دیده در یک مدل تجربی و کنترل شده بود. روش بررسی: تعداد 34 موش صحرایی از نژاد Sprague-Dawley بعد از کراش شدن عصب سیاتیک هر دو پا به مدت 24 روز تحت تابش با لیزر کم توان هلیوم-نئون (He-Ne) با دوز 6 mJ/cm2 قرار گرفتند. حیوانات در سه گروه (اثر موضعی، اثر سیستمیک و شاهد) تقسیم شدند. برای سنجش کارآیی عصب سیاتیک از معیاری به عنوان آزمون Angleboard استفاده شد.یافته ها: در انتهای روز 24 نشان نتایج بدست آمده از آزمون Angleboard اختلاف معنی داری بین دو گروهی که لیزر سیستمیک و موضعی دریافت داشته اند بدست نیامد. با این وجود، نتایج آزمون مذکور در هر دو گروهی که لیزر دریافت داشتند، نسبت به گروه شاهد، بهبود قابل ملاحظه ای داشتند (p=0.000).نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده مشخص می شود که لیزر کم توان He-Ne در طیف قرمز می تواند تاثیر مثبتی روی ترمیم اعصاب محیطی بگذارد و این تاثیر تنها به دلیل اثرات موضعی آن نیست و می تواند به صورت سیستمیک و از طریق افزایش میزان مدیاتورها باشد. با این وجود برای شناسایی مکانیسم اثر سیستمیک آن نیاز به مطالعات تکیملی است.